Kεφτέδες με τσίπουρο

 
Οι κεφτέδες με τσίπουρο είναι γνώριμο πιάτο. Κάθε ανάλογο φαγητό όταν ξανακάθεται μετά από καιρό στο τραπέζι μοιάζει με ευτραφή βούδα, που ο ευχαριστημένος όγκος του δημιουργεί παρεμβολές. Μια μαξιλαρωτή κοιλάρα ανακόπτει τη φόρα για γευστικές εμπειρίες, το απρόσμενο κουτούλημα πάνω της σε σταματάει μαλακά ευτυχώς και καθώς στέκεσαι, αναγκαστικά σχεδόν κοιτάζεις τη διαδρομή. Πριν ακόμη το δοκιμάσεις, η παρουσία του έχει ανακατέψει μυρωδιές και συναισθήματα, έχει παρέμβει στους κανόνες χωρίς να σε ρωτήσει κι έχει ξαναμοιράσει το παιχνίδι της γεύσης χωρίς να το καταλάβεις. Ένα γνώριμο πιάτο είναι ταχυδακτυλουργός: βγάζει απ’ την κατσαρόλα διαφορετικά κομμάτια χρόνου. Είναι και κουβαλητής, του εαυτού του και μιας ιστορίας. Αν για κάποιο λόγο την ξέχασες, στη θυμίζει σερβίροντας πρόσωπα και καταστάσεις που ενυπάρχουν στα υλικά της συνταγής του.

Μετά από πολλές απομυθοποιήσεις και αποκαθήλωση όποιας διάθεσης αναβαθμίζει τα οικογενειακά μαγειρέματα, είναι ενδιαφέρον να ανακαλύπτεις απ’ την αρχή σχεδόν τις θεωρητικά αναγνωρίσιμες γεύσεις. Και το κυριότερο, να τις απολαμβάνεις πια στις κανονικές τους διαστάσεις και όχι στις επίπλαστες, αυτές που εύκολα ξεχειλώνει το υπερήφανο γαστρονομικό ιδεώδες της φαμίλιας. Μ’ αυτό το αντικειμενικό κατά το δυνατόν πνεύμα, και τουλάχιστον καταδικασμένο σε μόνιμη τσίλια για να μην πέσει στη λούμπα της τσιγαρισμένης με ταλέντο νοσταλγίας, σας μεταφέρω την συνταγή για τους κεφτέδες με τσίπουρο, τα σκήπτρα της οποίας επιδεικνύει πλέον η γιαγιά στα εγγόνια της οικογένειας, τα οποία και τους τσακίζουν κανονικά. Είχα ξεχάσει εντελώς τη γεύση τους και καθώς τους δοκίμαζα προ καιρού σαν νάταν πρώτη φορά, συμμερίστηκα ειλικρινώς τον ενθουσιασμό των μικρότερων.

 

Αφράτα κεφτεδάκια, αρωματικά με ιδιαίτερο τρόπο, ασυναγώνιστα στην απλότητά τους με το δυόσμο και το τσίπουρο να τους δίνει αυτό το μικρό εξαιρετικό τουίστ. Οι κεφτέδες δεν έχουν εποχή, δυσκολία ή περιορισμούς σε σχέση με το προφίλ του σερβιριζόμενου. Όλοι θέλουν έναν ακόμη. Ή δύο. Ή τρεις. Όντας μάλιστα αφράτοι είναι σα να ξυπνούν προνεογιλές μνήμες και την τεμπελιά να μασάς τις μπουκιές σε ευπρεπούς έντασης ρυθμό. Κι εδώ θα σημειώσω ένα μόνο στοιχειώδες πράγμα: το πόσο αφράτοι είναι οι κεφτέδες καθορίζεται από την περιεκτικότητά τους σε ψωμί, υλικό που επηρεάζει σημαντικά τη γεύση. Αν το ψωμί ξεπεράσει το όριο, η υφή αλλάζει, ο κρεάτινος χαρακτήρας εξαφανίζεται και το αποτέλεσμα είναι μαλακό αλλά επίπεδο και άσχετο με κεφτέ κρέατος. Μην το παρακάνετε λοιπόν στις μουλιασμένες φέτες και στις φρυγανιές, διαλέξτε έναν καλό κιμά και αποφύγετε τα υποκατάστατα αφρατέματος τύπου κόλα, μπέικιν πάουντερ, μαγιάς, σόδας και άλλα συναφή που η σπιτική μαγειρική δεν έχει ανάγκη. Στις φωτό, οι τσιπουράτοι κεφτέδες συνοδεύτηκαν από πατάτες με πάπρικα, κόκκινο κρασί και πιπεριά που έδεσαν στο ίδιο ύφος απλότητας ωραιότατα.

Προετοιμασία: 15 λεπτά και άλλα 15-20 περίπου το τηγάνισμα. Μπορείτε να ετοιμάσετε τον κιμά νωρίτερα. Οι κεφτέδες είναι νοστιμότεροι φρεσκοτηγανισμένοι με την εξωτερική τους κρούστα. Εύκολη και γρήγορη συνταγή.

Υλικά (για 5-6 άτομα)
1 κιλό κιμάς μοσχαρίσιος
1 αβγό ελαφρά χτυπημένο
2 μεσαία κρεμμύδια πολύ ψιλοκομμένα
5 κλωναράκια δυόσμο, ψιλοκομμένα
1 σφηνάκι τσίπουρο (χωρίς γλυκάνισο)
2 σκελίδες σκόρδο λιωμένες
2 κ.σ. ελαιόλαδο
4 μεσαίες φέτες μπαγιάτικο ψωμί (χωρίς την κόρα) μουλιασμένο σε κρύο νερό
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
————————————
2 φλ. αλεύρι
ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

Ετοιμάζετε τον κιμά: Σε ευρύχωρο μπολ ανακατεύετε όλα τα πρώτα υλικά (εκτός απ’ το αλεύρι και το ελαιόλαδο για το τηγάνισμα). Με το μείγμα πλάθετε κεφτέδες διαμέτρου 3.5 εκατ. περίπου.
Σε μικρό ταψάκι ή μεσαίου βάθους σκεύος βάζετε το αλεύρι και τοποθετείτε τμηματικά τους κεφτέδες. Τους κυλάτε στο αλεύρι ή τους χοροπηδάτε με το ταψί να κάνει κάπως κυκλικές κινήσεις για να αλευρωθούν.

Τηγάνισμα: Σε μεγάλο τηγάνι και μέτρια προς δυνατή φωτιά ζεσταίνετε το ελαιόλαδο καλά και προσθέτετε τους κεφτέδες, πιέζοντάς τους προηγουμένως ελαφρά ανάμεσα στις παλάμες σας ώστε το σχήμα τους να πάψει να είναι εντελώς σφαιρικό. Βάζετε 10-12 κάθε φορά (ανάλογα με το μέγεθος του τηγανιού) ώστε η θερμοκρασία του λαδιού να μην πέφτει και διακόπτεται το τηγάνισμα. Τηγανίζετε τους κεφτέδες μέχρι να πάρουν ωραίο καφεκόκκινο χρώμα και να είναι τραγανοί (5-6 λεπτά) γυρίζοντάς τους 1-2 φορές.

 

Τους μεταφέρετε με τρυπητή κουτάλα πρώτα σε χαρτί κουζίνας και μετά σε πιάτο. Συνεχίζετε με τους υπόλοιπους. Σερβίρισμα: Μην τους στολίσετε και μην ενοχλήσετε τον όγκο τους οπτικά. Το εκτόπισμά τους δεν χρειάζεται χαριτωμένες επεμβάσεις. Μια μεγάλη πιατέλα όπου οι αφράτοι κεφτέδες έχουν την τιμητική τους είναι ένα από τα πιο ωραία θεάματα στο τραπέζι που πάντα σε κάνουν να λιγουρεύεσαι.

 πηγη